Niet ‘in dienst van een baas’, maar ‘uit dienstbaarheid voor onze bangsa’
als ‘zelfstandige’, maar nimmer op zichzelf staand.
Samen! Altijd samen. Niet voor jezelf, maar voor anderen,
samen met anderen. Met anderen altijd begaan.
Werkend, niet voor het geld of persoonlijke waardering,
maar werken met gevoel en vertrouwen vanuit het hart.
Hard werken. Heart work. Temidden van de harde realiteit.
Jullie werk zorgt werkelijk telkens voor een nieuwe start.
Zulk werk houdt nooit op. Pas wanneer het eigen hart stopt…
Telkens weer een grotere uitdaging en nu wellicht de grootste
want het werk gaat door, maar zonder jou.
Vanuit hetzelfde geloof en overtuiging dat we wél een verschil kunnen maken.
je bezieling leeft voort, via de stichting, je kinderen en je vrouw.
Maar wat het nu even zwaar maakt: we zijn allen in rouw gedompeld
overvallen en overrompeld door je plotseling vertrek in de nacht
Met de stille trom van het toneel verdwenen, bescheiden zoals je bent
bovenste beste vent & sobat, Ruud Sellier, rust maar zacht!
Rust… in je lichaam, na gedane arbeid, rust… in je hart na getoonde liefde
rust… in je geest na gewaarworde dromen en rust in je ziel na het thuiskomen
In memoriam Ruud Sellier
Puur vanwege Ruud’s eerlijkheid, openheid en transparante werkwijze kreeg zijn Stichting dat vertrouwen en de impact daarvan is gigantisch!
Samenwerking vanuit saamhorigheid… nimmer een verloren strijd
Een oproep, een vriendelijk verzoek aan alle mensen van de Indische gemeenschap, alsmede alle aanverwante bangsa’s en sympathisanten: laten we vandaag onze saamhorigheid tonen! Ter nagedachtenis aan de man Ruud Sellier en het bijzonder goede werk dat hij voor onze mensen heeft verricht. Een dag in het teken van Indische saamhorigheid.
Ruud Sellier… een eenvoudige doch bijzondere man, die niet handelde vanuit zijn ego of wat voor doel dan ook, maar OPKWAM VOOR ZIJN BANGSA, ONZE BANGSA, dat deel van ONZE BANGSA die door omstandigheden NIET het geluk had om naar Nederland te kunnen komen en waar niet meer naar werd omgekeken.
En als het niet teveel gevraagd is, heel misschien een minuutje stilte op de podia van ‘onze’ Pasar Malam, de Tong Tong Fair, om 16.00 uur bijvoorbeeld, als teken van onze saamhorigheid en uit respect voor deze man en vele bijzondere mensen met hem.
