Iedereen is ergens goed in. Uitstekend zelfs. Zo ben ík bijvoorbeeld erg goed in uitstellen. kHeb al heel wat jaren ervaring en inmiddels doe ik het vrijwel automatisch. Als kwaliteit op m’n CV zou het zeker één van m’n betere competenties zijn. Maar… ik heb geen CV. En ben ook niet van plan om er eentje op te stellen… niet nodig.
Er zijn zat dingen die ik wél nodig heb en ook nodig ‘moet’ doen. Alleen heb ik niet overal direct zin in; niet alles wil ik meteen uitvoeren. Gelukkig hoeft ook niet alles ‘meteen’. En wat blijkt? Er zijn dingen die hun urgentie en noodzaak verliezen, wanneer je ze laat liggen. Probleem opgelost zou je zeggen. Maar ‘what if… ?’ Wat als ik het wél meteen had gedaan? Of tenminste: eerder had gedaan?
Nee… Bullshit! denk ik dan. Ik heb ervoor gekozen om het uit (en af) te stellen, dus that’s it! Basta! Punt uit(roepteken).
Toch laat ik het daar niet bij. Ik hou mezelf weleens een spiegel voor en leer mezelf zo stukje bij beetje beter kennen. Voorwaarde is wel dat ik er in durf te kijken. Én de tijd neem om ook echt goed te kijken.
Wat ik nú van mezelf wel eens wil weten is: Waaróm kies ik daar telkens voor? Waarom pak ik bepaalde dingen wél en andere zaken niet op??
Vroeger keek ik vaak in de spiegel. Om te zien of m’n haar goed zat, of er een puistje verwijderd moest worden of gewoon om effe gauw te zien wat ik uitstraalde. Ik keek naar de buitenkant…
De laatste keer dat ik écht goed in die spiegel keek, was zojuist. En door goed genoeg te kijken, keek ik dwars die buitenkant heen. Een echte spiegel had ik er niet eens voor nodig, om erachter te komen dat ik me nogal eens laat leiden door ‘beperkende gedachten’. Gedachten over tijd en geld en het gebrek dat ik daaraan heb. Of in ieder geval: ervaar.
‘Ik doe dit niet nu, omdat ik er nu geen tijd voor heb. Eerst moet ik wat anders doen. En daarna doe ik liever nog iets anders.’ En ‘ik investeer nog niet in mezelf, want andere uitgaven gaan voor. Anderen zijn belangrijker.’
Ik herkende die kant van mezelf. Want dat uitstellen en beperkend denken doe ik al langer. Ik ben mezelf er ook al een tijdje van bewust. Waarna ik actie heb genomen om me uit die greep te halen.
Zodoende leg ik mezelf regelmatig ‘deadlines’ op. Ik bepaal een doel, op korte termijn, koppel daar een datum aan en GO! Dat moet toch werken…
Nope, dat doet het dus niet. Niet bij mij. Zeker niet altijd.
Het doel is vaak tóch weer niet aantrekkelijk genoeg, de tijd gaat ‘te snel’ voorbij (?… alsof dat zomaar gebeurt) en voor je het weet is daar die datum waarop ik klaar had moeten zijn, maar nog geen stap verder ben.
Wat doe ik dan? Ik stel mezelf teleur. De finish is daar. De race tegen de klok is gelopen en de klok heeft gewonnen… Nee: ik heb hem láten winnen, nog erger.
Ik heb doelen. Zat doelen. Mooie doelen ook. Goede doelen. Ik wil anderen helpen. Vooruit helpen. Inspireren. Niet motiveren, dat niet… motivatie moet namelijk vanuit jezelf komen. (Hoor je dat Edwin: dat moet uit jezelf komen!)
Stimuleren, dat wel. En coachen. We kunnen allemaal wel eens een goede coach gebruiken. Lord knows I can. Het gegeven dat ik mezelf nog niet goed laat coachen en dat ik het ook ‘uit mezelf’ nog niet geweldig doe, zorgt voor wéér een beperkende gedachte: ‘Ben ik wel gekwalificeerd?’ ‘Ben ik niet gewoon één van de vele stuurlui aan wal? Eentje die het allemaal wel weet, maar zelf niet doet?’
Ik heb dromen. Gelukkig maar. Zonder droom was ik geheid afgebrand. Nu geef ik mezelf een uitbrander en droom en doel en plan ik verder.
Maar sinds mijn one-on-one-time met de spiegel weet ik wel dat ik het heeel anders moet doen. En… dat ik dingen gewoon moet DOEN! Niet alles. En ook niet van alles door elkaar. Maar goed kijken naar wat ik wil bereiken, kijken welke dromen er het belangrijkst zijn. Daar de juiste doelen aan koppelen en dan… knallen!
Fuck off beperkende gedachten! Jullie heb ik echt niet nodig. Opzouten old ways en energieslurpende twijfel! Het is tijd om weer iemand te zijn. Een voorbeeld… voor mezelf met name. Eentje waar ik weer trots op kan zijn.
En voor degenen die dit lezen en zoiets hebben van ‘ik herken dat!’: Pak ook gerust ’s zo’n spiegel en Change your World!
Ik heb zojuist mijn innerlijke verandering met je gedeeld. Feel free to share yours with me… (y)
O en niet vergeten: VIER je SUCCESSEN en die van anderen…
(dat is zo’n ding van ‘vreugde delen = vermenigvuldigen’ !
Joy to the world… why wait for Xmas?!)
